Schadenfreude

Γερμανική λέξη που στα Ελληνικά σημαίνει χαιρεκακία. Τη λέξη αυτή χρησιμοποίησε και ο Άλαν Σορ σ'ένα επεισόδιο του Μπόστον Λίγκαλ για να υποβάλει στους ένορκους ότι καμιά φορά χαιρόμαστε με τον πόνο του άλλου, αλλά ας μην καταπιαστούμε με το επεισόδιο, παρόλο που το λατρεύω.

Ο άνθρωπος, ανάμεσα στα πολλά χαρακτηριστικά που απέκτησε - πιστεύω - κατά την εξέλιξή του (εγωισμό, ανταγωνισμό, ματαιοδοξία κλπ) όπου ξεχνάει την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα για χάρη του χρήματος και της δόξας, καταντάει, ακόμα και τις στενότερες του σχέσεις να τις καθορίζει με βάση το τι συμφέρει τον ίδιο. Ακόμα κι αν αυτό που τον συμφέρει δεν είναι υλικό αγαθό, αλλά το αίσθημα της ανωτερότητας, της δύναμης, του κοινωνικού στάτους.

Σας έτυχε ποτέ να βλέπετε τους ανθρώπους που σας περιτριγυρίζουν να πετυχαίνουν στα αισθηματικά τους, στα επαγγελματικά, στα οικογενειακά, στα κοινωνικά και μέσα σας να συγκρίνετε τις καταστάσεις τους με τις δικές σας και να νιώθετε βαθιά μέσα σας ένα ίχνος πικρίας επειδή δεν έχετε την ίδια τύχη; Στη συνέχεια σας έτυχε ποτέ όταν σε αυτά τα άτομα τύχει καμιά αναποδιά και εκτεθούν, ή πονέσουν ή λυγίσουν να νιώσετε μέσα σας μία - έστω και μικρή - δόση ικανοποίησης, διότι σταματά πλέον να υπάρχει αυτή η αψεγάδιαστη τους εικόνα;

Αυτό είναι ένα είδος χαιρεκακίας. Και δυστυχώς υπάρχει μέσα σε πολλούς από μας. Και το συντομότερο καταφέρεις να απαλλαχθείς απ’αυτήν, το γρηγορότερο θα απαλλαχθείς από τα αισθήματα κατωτερότητας που νιώθεις. Η ζήλεια έχει λίγο στενή έννοια για να περιγράψει αυτό που νιώθουμε πολλές φορές έναντι στο συνάνθρωπό μας. Αλλά πάντα ξεκινάει τη στιγμή που αρχίζουμε να συγκρίνουμε τις ζωές μας με τις ζωές των άλλων.

Ας μην ξεχνάμε αυτό που έχει σημασία για τον καθένα από μας και να επικεντρωθούμε σ’ αυτό. Μόνο έτσι θα απελευθερωθούμε από τα αισθήματα που μας αποτρέπουν να αγαπήσουμε πραγματικά τη ζωή μας, το χαρακτήρα μας και συνεπώς να ζήσουμε ελεύθεροι.