Από παλαιότερες εμπειρίες, έπρεπε να θυμάμαι ότι δεν κυκλοφοράμε άυπνοι στους δρόμους....Το ξέχασα... Φρόντισε να μου το θυμίσει όμως μία αξιοπρεπέστατη Κύπρια οδηγός που μου έπαιζε την πουρού (συνεχόμενα, κυπριακά, γαϊδουρινά) επειδή στένεψε ο δρόμος στα φώτα του Κύκκου που κάνουν έργα, και έπρεπε αναγκαστικά να μπω μπροστά της. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου (που μόλις πρόλαβα να μπω μπροστά της χωρίς να μου χτυπήσει, αφού δεν με άφηνε) ακούω τον εαυτό μου με βροντερή φωνή να λέει "Μα είσαι παλαβή κόρη μου;;;;" και γύρισα και την κοίταξα. Αυτή πάγωσε. Κι εγώ, περήφανα και ακάθεκτα προχώρησα στο δρόμο μου.
Τώρα εκτός από ταπεινά και ντροπιασμένα, νιώθω και σκατά. Διότι κακολογώ όλους τους "χώρκατους" που βρίζουν μες το δρόμο και δεν ξέρουν τι θα πει καλή συμπεριφορά. Νομίζω είναι η 2η ή 3η φορά που ξεσπώ στο δρόμο στα χρονικά της αψεγάδιαστης οδήγησής μου.
Αχ θεέ, κάνε να μην έρθει κανένας άλλος στο δρόμο μου σήμερα...Λαλείς να σύρω κανένα κουρί στο γραφείο το απόγευμα;
